24 Aralık 2008 Çarşamba

Aya giden ip.


prensesin nefesiyle çözünen buzlanmış bir gereksiz cümle belki, ağızdan çok yüksek
çıkarak yataklardan fırlatacak bir haykırış..

bir nefesin umuduyla kaç yıl bir karada beklersin ki, yada bir susuz olsan çölde kaç yıl..

kumpaslar kırbaçlar kıskaçlar bubi tuzakları
sözler davranışlar ve mimikler
ayrıl git,, ayrılın gidin,,


bir kez iki kez üç kez..
her nefes bir hayat ve her hayat sadece bir nefes..


nefes bitmiyor, tükenmiyor, fiş çekilmiyor ya da bir ipe asılı değil beden,
kayışlarla sıkılmış duygular, zamana yenik düşmüşçesine
dev tekerlekler gibi durmaksızın üzerime üzerime.
sadece zorluklarla nefes (nefese) (k)alışlar devam etmekte..

geceleri soluklar tüm duvarlarda bir vinç etkisi yaratırken kulaklar artık tırmalanmıyor, ya da titreşimleri bile hissetmiyor artık..

zor değil bu sadece kötüye alıştı, kolay da değil sadece kötüye alıştı.

ve hala…

Hiç yorum yok: