
beyninin derinliklerinden, pıhtılar halinde akar kan.
göremedikçe, heyecan ve zevklerinin ardındaki ışıklı yolları, yaşama nedenine giden; bir karga sürüsü kapatır görüş açını.
geceleri açar bazı çiçekler, mayın tarlalarının arasında..
açıldıkça güzellik katmak ister çemberine; rengarenk-coşkulu bir dünya yaratmak,
bazen bir ışık cümbüşü yapmak ister-bazen bir yıkım yaratmak...
aydınlık-coşkulu-sıcak; içimizde varolan en şehvetli mayındır, eski yılları hatırlatan ve umuta yol yaratan
en tehlikeli bombadır;en şizofren, en paranoyak mimarları içinde barındırdığı içindeyken anlamsız; uzaklaştıkça anlam kazandıran
dokusu dudaktadır, yollar gittikçe durak
kokusu boktandır yersiz kanaat
masaldır; kendini, kendine anlatmaktan kaçtığın bu kainat.